Wednesday 29 February 2012

It's All About The Details

Η βιομηχανία της μόδας είναι ένας από τους πιο απαιτητικούς χώρους και για να πετύχεις μέσα σε αυτόν πρέπει να αφήσεις το στίγμα σου. Αυτό το μήνυμα φαίνεται πως έχουν πιάσει πολλοί γνωστοί σχεδιαστές και έχουν διατηρήσει το όνομά τους στο πέρασμα των χρόνων. Με την χρήση διάφορων αναγνωρίσιμων σχεδίων καταφέρνουν να κάνουν κάθε fashionista, μικρή και μεγάλη, να κολλάει με λαχτάρα το πρόσωπό της στο τζάμι της βιτρίνας των πολυτελών μπουτίκ. Αυτά τα σχέδια θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως οι "υπογραφές" των σχεδιαστών που, όχι μόνο φανερώνουν την ταυτότητά τους, αλλά είναι και ισχυρό status symbol.

---

The fashion industry is one of the most demanding areas to work in and in order to succeed you need to make your mark. It seems that many famous designers have taken this message on board and have successfully retained their reputation over the years. By using various recognizable patterns, they manage to make every fashionista, young and old, drool at the windows of their luxurious boutiques. These patterns could also be called the designer’s “signature”, as not only do they reveal the person behind the design, but are also a bona fide status symbol.



Όταν ακούμε τη λέξη trademark, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι οι κατακόκκινες σόλες του Christian Louboutin που "στολίζουν" τα βήματα κάθε κοκέτας, όπως και το aggressive λεοπάρ print του σχεδιαστικού διδύμου Dolce&Gabbana που κρύβεται συνήθως στις φόδρες των ρούχων.
Το καρό τύπωμα του Burberry και οι πράσινες-κόκκινες ρίγες του Gucci αποτελούν επίσης πόλο έλξης των γυναικών χάρη στη κλασική τους αξία.
Από την άλλη, δεν είναι λίγοι και οι σχεδιαστές που αντιστοίχησαν ολόκληρα ρούχα και εξεσουάρ με το όνομά τους. Σημαντικά παραδείγματα αυτών είναι τα "διάσημα" Missoni ζακάρ πλεκτά, το sexy bandage φόρεμα του οίκου Herve Leger και το εικονικό wrap φόρεμα της αγαπημένης σχεδιάστριας Diane von Furstenberg. Τελευταίο, αλλά όχι αμελητέο το απόλυτο σύμβολο της Chanel, η 2.55 καπιτονέ τσάντα.

---

When we hear the word trademark, the first thing that springs to mind are the bright red soles of Christian Louboutin, which “decorate” the steps of every fashion conscious lady, as is the aggressive leopard print of the designer duo Dolce&Gabbana which can usually be found hiding in the lining of their clothes. The Burberry check print and the green-red stripes from the house of Gucci are also poles of attraction for many women, thanks to their classic value.
On the other hand, there are many designers who equate entire items of clothing and accessories with their name. Important examples here are the famous Missoni jacquard knits, the sexy bandage dress from the house of Herve Leger and the iconic wrap dresses of the much loved designer Diane von Furstenberg. Last, but not least, is the absolute Chanel symbol, the 2.55 quilted bag.




Tuesday 21 February 2012

A Star Is (Re)born...



                    
Ο Ιταλικός οίκος Fendi ξεκίνησε το 1925 ως ένα μικρό εργαστήρι για γούνες και δέρματα, αλλά στη συνέχεια η πορεία του "ξέφυγε" μέσα στο χώρο της υψηλής μόδας και από τότε παραμένει ανοδική. Πολλές γνωστές celebrities και παθιασμένες fashionistas πέρασαν από τις boutiques κατά το πέρασμα των χρόνων για να εμπιστευτούν το στυλ τους στα ρούχα με τις ιδιαίτερες τεχνοτροπίες και τα πρωτότυπα αξεσουάρ.
Ένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια του οίκου φάνηκε από την αρχή να είναι το μοντέλο Baguette, μια τσάντα με ορθογώνιο σχήμα που σχεδιάστηκε δια χειρός της Silvia Venturini Fendi στα late 90s, και στη συνέχεια βαφτίστηκε ως η απόλυτη It-bag. Οι waiting lists μεγάλωναν με χιλιάδες ονόματα από γυναίκες κάθε ηλικίας που λαχταρούσαν να κάνουν δικό τους το πολυπόθητο αυτό θησαυρό. Κατανοώντας την ιδιαίτερη επιτυχία της συγκεκριμένης τσάντας, η κυκλοφορία της συνεχίστηκε ανανεώνοντας τα χρώματα και τα υλικά από την οποία ήταν φτιαγμένη. Βελούδινη, δερμάτινη και με χάντρες ήταν μερικές από τις στυλάτες εκδοχές της. Οι κυρίες, όμως, που γνώριζαν τα μυστικά του στυλ ακολουθούσαν το σκεπτικό του "Όσο πιο φανταχτερή, τόσο πιο καλή" και δημιουργούσαν έντονα συναισθήματα ζήλειας καθώς περπατούσαν στο δρόμο.
Σήμερα, το 2012, το εικονικό αυτό μοντέλο κάνει την επανεμφάνισή του μέσα στις σελίδες των περιοδικών. Εσείς θα είστε στη front row για το δυναμικό αυτό comeback?

---

The Italian house of Fendi started off in 1925 as a small workshop of furs and leather, but as its course progressed, it burst into the field of haute couture and has ever since remained on the up. Many famous celebrities and obsessed fashionistas have sailed through their boutiques and have put their trust in their style of clothes with their unique workmanship and innovative accessories.
One of the best pieces, to date, launched by this designer house was the Baguette model, a rectangular shaped bag which was designed by Silvia Venturini Fendi herself in the late 1990s, and soon after was christened the absolute It-bag. The waiting lists just grew and grew with thousands of names of women of all ages who wanted to make one of these most wanted treasures her own. Taking into mind the tremendous success of this particular bag, its circulation continued simply by renewing the colours and materials used to make it.  Velvet, leather and beaded were just a few of the stylish variations we saw it in. However ladies, who knew all the secrets of style, continued with the train of thought “The louder, the better” and they created great feelings of jealousy as they walked down the street.
Today, in 2012, this iconic model is making its comeback in the magazines. Will you be in the front row for its dynamic comeback?






Thursday 16 February 2012

The Secrets Of The Royal Bag


Κάθε τσάντα κρύβει τα δικά της μυστικά και αποκαλύπτει την προσωπικότητα της γυναίκας που την κρατάει μέσα από το περιεχόμενό της. Πρακτικά ή οχι, τα πράγματα που επιλέγει να έχει μαζί της φανερώνουν πολλά για τις συνήθειές της, τις ασχολίες της, αλλά και τη ζωή της την ίδια.
Πολλές είναι οι τσάντες που αναρωτηθήκαμε τι μπορεί να κρύβουν μέσα, όπως η αυτή της Βασίλισσας. Ποια είναι τα αγαπημένα μικροαντικείμενά της; Τι δεν αποχωρίζεται ποτέ; Χάρη στις πληροφορίες που διέρευσαν πρόσφατα μέσα από έγκυρες πηγές του παλατιού έχουμε την πολυπόθητη ματιά στο εσωτερικό της. Γυαλιά πρεσβυωπίας, παστίλιες για το λαιμό, στυλό, καθρεπτάκι και κραγιόν είναι αυτά που δεν αποχωρίζεται ποτέ. Σπάνια θα βρει κανείς μέσα μετρητά, πέρα από λίγες λίρες για την εκκλησία. Το πιο ενδιαφέρον όμως, είναι το μικρό βεντουζάκι που φυλάει για να κρεμάει κάτω από το τραπέζι το -συνήθως τετράγωνο και σκληρό- τσαντάκι της. 

---

Every bag has a secret to hide and reveals the carrier’s personality through its contents. Practical or not, the things she chooses to have with her reveal many a thing about her habits, what keeps her busy and about her actual life.
We have often wondered about the items hidden within certain bags, such as those carried by the Queen. Which are her favourite small items? What will she never leave home without? Thanks to the information offered recently from a bona fide source within the palace we now have access to a much wanted peak inside her handbag. Her long-sighted glasses, pastilles for the throat, a pen, a mirror and lipstick are what the Queen never goes without. You’ll rarely find money in her bag, except for a few pounds for church. The most interesting item is, however, the small suctioned hook she carries with her in order to hang her - as a norm, square and hard – little bag, under the table.





Monday 13 February 2012

Love Is...



Η αγάπη τα τελευταία χρόνια "φθείρεται" από τον μοντερνισμό και τον μοναχισμό που διακατέχει την εποχή μας. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι κλείνονται στον εαυτό τους και επιλέγουν να πορευτούν μονάχοι τους, χωρίς να έχουν έναν άνθρωπο στο πλάι τους για στήριγμα. Πολλοί είναι αυτοί που έχουν προδωθεί στο παρελθόν κι άλλοι που ίσως ακόμα δεν έχουν πιστέψει στην δύναμη αυτού του συναισθήματος. Αυτό, όμως, που δεν έχουν καταλάβει είναι πως δεν είναι η αγάπη που μας πληγώνει, αλλά η έντονη και αδιάκοπη αναζήτηση που λανθασμένα κάνουμε. Η αγάπη είναι γύρω μας, υπάρχει παντού και μόνο όταν αφεθούμε τελείως θα έρθει να μας βρει!

---

Love in recent years, has been worn away by modernism and the loneliness which has grabbed hold of our era. All the more people shut themselves off from the world and choose to be alone, without having someone by their side, if only for support. Many are those who have been betrayed in the past and there are so many others who may still not believe in the strength of this feeling. What they do not seem to understand, though, is that it is not love which hurts us, but the full relentless search which we so wrongly undergo. Love is around us, it’s everywhere and only when we totally let go, will it come find us!

Η Αγάπη... 

είναι να νοιάζεσαι και να βοηθάς τους άλλους χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα,
δεν κοστίζει, δεν αγοράζεται και δεν πουλιέται,
δεν βλέπει ηλικία, κοινωνική θέση, χρώμα και ομορφιά,
δαμάζει τους επαναστάτες και ενθαρρύνει τους αδύναμους,
γλυκαίνει τον πόνο, ανακουφίζει την αγωνία και τρέφει την ψυχή,
είναι να επιλέγεις Ελληνικά προϊόντα όταν η χώρα μας το έχει ανάγκη,
είναι, τελικά, ό,τι σε κάνει ευτυχισμένο!


---


Love
is to care and to help others without expecting anything in return,
costs nothing, cannot be bought and cannot be sold,
sees no age, social standing, colour or beauty,
tames rebels and supports the weak,
sweetens the pain, soothes anguish and heals the soul,
it’s whatever makes you happy!






Wednesday 8 February 2012

Interview With Tasos Lazarides Of Poshfashion


O Tάσος Λαζαρίδης, γνωστός και ως Poshfashion, είναι από τα πιο ενδιαφέροντα κι ευγενικά άτομα που θα μπορούσε κανείς να γνωρίσει. Aριστούχος φιλόλογος με πάθος για τη μόδα και την τέχνη είναι μία πραγματικά ξεχωριστή προσωπικότητα, πολυπράγμων κι εργασιομανής που κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα με το blog του Poshfashionnews.com, να ενημερώσει και να προβάλει με τον καλύτερο τρόπο Ελληνες σχεδιαστές, καλλιτέχνες, δημιουργούς και οποιαδήποτε φιλανθρωπική εκδήλωση συμβαίνει στη χώρα μας στο εξωτερικό με μεγάλη απήχηση.  Αν δεν είχατε ακούσει το όνομά του ως τώρα είναι βέβαιο πως πολύ σύντομα αυτό θα αλλάξει. Η Starbags θαυμάζει και στηρίζει τα «αστέρια» της χώρας μας και μέσα από μία σειρά συνεντεύξεων τα προβάλλει. Ας γνωρίσετε λοιπόν τον χαρισματικό Τάσο και το πολύ επιτυχημένο Poshfashion καλύτερα μέσα από τη συνέντευξη που ακολουθεί.

---
 
Tasos Lazarides, also known as Poshfashion is one of the most interesting and polite human beings one could ever meet. A first class philologist, with a passion for fashion and for art, he truly is a unique personality, a multi-tasker and workaholic who has managed in a very short time period, through his blog Poshfashionnews.com, to effectively promote abroad, in the best possible way, Greek designers, artists, creators and any philanthropic event going on in our country. If you had not heard of him until now, one thing is for sure, soon that will change. Starbags admires and supports our country’s “stars” and through a series of interviews, promotes them. So get to know the charismatic Tasso and the very successful Poshfashion even better through the interview which follows.



Τάσο, πολύς κόσμος στη χώρα μας δεν γνωρίζει τι σημαίνει blog, μπορείς να δώσεις μία σύντομη και κατανοητή ερμηνεία του όρου και σε τι διαφέρει από τη δημοσιογραφία;
Το blog αποτελεί τρόπον τινά ένα προσωπικό ημερολόγιο το οποίο μοιράζεσαι στο διαδίκτυο. Εκεί γράφει κανείς ό,τι θέλει και το δημοσιοποιεί ώστε να καλύψει μια ανάγκη για επικοινωνία με τους άλλους, που πολλές φορές εκλείπει σήμερα. Η βασική διαφορά με την επαγγελματική δημοσιογραφία εντοπίζεται για εμένα στον απόλυτα προσωπικό τόνο, με την έννοια ότι μπορεί κανείς να λέει, δηλαδή να γράφει, ό,τι θέλει χωρίς όρια λέξεων, δεσμεύσεις εργοδοτών και πολιτικές γραμμές που πρέπει να ακολουθήσει "εκ των άνω". Αν το περιέγραφα με μια εικόνα, θα έλεγα ότι το blog είναι σαν ένα δωρέαν ταξίδι με αεροπλάνο στο οποίο έρχονται ως επιβάτες όσοι το επιθυμούν, αλλά καλώς ή κακώς πιλότος παραμένει ένας, ο blogger.

Πώς ξεκίνησε η ιδέα του Poshfashion blog; Τι ακριβώς κάνει το blog σου, ποιοι ήταν οι στόχοι σου και τι έχεις καταφέρει ως τώρα;
Η ιδέα ξεκίνησε πριν από έναν χρόνο περίπου, όταν πολλοί στο περιβάλλον μου έβλεπαν την αγάπη μου για τη μόδα και μου έλεγαν ότι θα πρέπει να ασχοληθώ πιο ενεργά με αυτήν. Πράγματι, στην ουσία πάντοτε είχα το "μικρόβιο" της μόδας που λογικά προέρχεται από την οικογένεια μου, καθώς οι γονείς μου συνεργάζονταν επί δεκαετίες με μεγάλους οίκους του Παρισιού.
Έτσι, η γέννηση του PoshFashion ήρθε τρόπον τινά ως κάτι το απολύτως φυσικό.
Οι φίλοι μου ήταν εκεί από την πρώτη στιγμή και οι περισσότεροι εξ αυτών με στήριξαν όχι μόνο στην ιδέα αλλά και στην πράξη. Στην αρχή δεν είχα σαφείς στόχους, απλώς ήθελα να γράφω για τα τεκταινόμενα της μόδας που ούτως ή άλλως παρακολουθούσα ιδιωτικά. Έτσι, ένα μεγάλο μέρος του PoshFashion ξεκίνησε -και παραμένει- ενημερωτικό. Σιγά-σιγά η εξέλιξη των πραγμάτων με οδήγησε και σε άλλα μονοπάτια, όπως συνεργασίες με brands, φωτογραφήσεις, editorial, ακόμα και μια μίνι σειρά από αξεσουάρ που τώρα λανσάρουμε με τα υφάσματα "Ερωτόκριτος". Δεν γνωρίζω ποιό θα είναι το επόμενο βήμα μου, αλλά για εμένα το κριτήριο παραμένει το ίδιο: αυτό που κάνω θέλω να το τελειοποιώ μεν όπως μια επαγγελματική εργασία απαιτεί, αλλά ταυτόχρονα θέλω και να ψυχαγωγούμαι με την κλασική έννοια της λέξης, δηλαδή η ψυχή μου να οδηγείται κάπου ηθικά ανώτερα, να κερδίζω ψυχικά κάτι από αυτό. Σχετικά με όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα, πραγματικά δεν θέλω να τα σκέφτομαι ως επιτυχίες γιατί δεν θέλω να επαναπαύομαι. Προτιμώ το "συνέχισε" από το "μπράβο". Προτιμώ να σκέφτομαι ότι είμαι ακόμα στο πρώτο μου βήμα ώστε να συνεχίζω να παλεύω με την ίδια θέρμη. Προσωπικά είμαι ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού μου.

Πώς σε αντιμετώπισαν στη χώρα μας και πώς στο εξωτερικό? Υπάρχουν κοινά μεταξύ ελληνικών και ξένων blog;
Με εμένα έγινε κάτι παράδοξο: όταν πρωτοξεκίνησα αυτοί που πρώτα ενδιαφέρθηκαν για ό,τι έγραφα ήταν στυλίστες και ρεπόρτερ του εξωτερικού, κυρίως από την Νέα Υόρκη. Γι' αυτόν τον λόγο ακόμα και σήμερα, έναν χρόνο μετά, μεγάλο μέρος του αναγνωστικού μου κοινού προέρχεται από την Αμερική.
Στην Ελλάδα αντίθετα τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα: στην αρχή υπήρχε μεγάλη καχυποψία και απόρριψη. Έτσι, αναγκάστηκα να το παλέψω διπλά και πιο επίμονα. Βέβαια, βρέθηκαν και άνθρωποι, όπως ο Δημήτρης Στρέπκος και ο Τόλης Σκουλαριώτης, που με στήριξαν εξαρχής, όταν ακόμα το blog διαβαζόταν από ελάχιστους. Πάντως, τα ελληνικά blogs σε γενικές γραμμές δεν υστερούν, απλώς έχουν να αντιμετωπίσουν ένα επιπλέον εμπόδιο: ένα blog στο Μιλάνο ξεκινά με άλλες προοπτικές στον χώρο της μόδας, ενώ η Ελλάδα σου προσφέρει περιορισμένες δυνατότητες σε αυτό. Χρειάζεται να κάνεις, λοιπόν, πολλά ταξίδια και να το κυνηγήσεις περισσότερο.

Η εμφάνισή σου δεν περνάει απαρατήρητη. Μίλησέ μας γι αυτήν, είναι διαφορετικός στυλιστικά ο Τάσος από τον Poshfashion; Ξοδεύεις πολλά χρήματα γι αυτήν; Ποιούς θεωρείς καλοντυμένους/ες στη χώρα μας;
Η συγκεκριμένη ιδιαίτερη εμφάνισή μου στα shows είναι αυτό που για εμένα απαιτεί εν μέρει η μόδα: πέρα από την σοβαρότητά της ως μια τεράστια βιομηχανία, η μόδα είναι και τρόπος έκφρασης, όπως ακριβώς μια τέχνη. Εγώ μέσα από αυτόν τον τρόπο εκφράζομαι και εξωτερικεύω την ανάγκη μου για τέχνη, αλλά δεν είναι μόνο αυτό: μέσα από μια εκκεντρική εμφάνιση είναι αλήθεια ότι αποσπάς τα βλέμματα ώστε να προβάλλεις αυτό που θέλεις. Έτσι, αφενός καταφέρνω να προβάλλω το blog μου κι αφετέρου αυτά που φοράω, κάτι το οποίο είναι μέρος της δουλειάς μου και του brand promotion. Στην άλλη μου εργασία, ναι, ντύνομαι πιο συντηρητικά, γιατί αυτό απαιτεί  ο χώρος και η θέση μου εκεί. Θα έλεγα συμπερασματικά ότι το διαφορετικό ντύσιμο είναι μέρος μια "περσόνας", όπως εξάλλου κάθε τι που κάνουμε προσαρμοζόμενοι στο περιβάλλον που βρισκόμαστε. Αλλιώς π.χ. θα μιλήσει κανείς στο γήπεδο κι αλλιώς σε μια δεξίωση. Όλα χρειάζονται και συμβάλλουν σε μια πολυσχιδή και πολύπλευρη προσωπικότητα. Όσον αφορά στα χρήματα που ξοδεύω σε ρούχα, κάποτε όντως επένδυα πολλά, ίσως και υπερβολικά, ειδικά σε αξεσουάρ, π.χ. τσάντες και γυαλιά που είναι τα φετίχ μου. Πλέον, το έχω μετριάσει αρκετά, και επίσης χάρη στο blog έχω βοήθεια από ανθρώπους ώστε να λαμβάνω πολλά από αυτά δωρεάν.

Πώς έχει αλλάξει η ζωή σου από τον καιρό που ασχολείσαι με το blog;
Η ζωή μου από την μία έχει αλλάξει άρδην, από την άλλη καθόλου. Ναι, το blog μου έφερε νέες γνωριμίες, μερικές εξ αυτών πολύ ενδιαφέρουσες, νέες ευκαιρίες για ταξίδια, ανθρώπους που εκτιμούν το έργο μου και συμβάλλουν ακόμα και οικονομικά σε αυτό, νέες γνώσεις και νέες πόρτες στην πορεία μου.
Αν θέλεις να γίνω πιο συγκεκριμένος, αυτό που άλλαξε κυρίως στην νοοτροπία μου ήταν η απομυθοποίηση ορισμένων καταστάσεων και ανθρώπων. Επίσης, βλέποντας τα πράγματα εκ των έσω και αντιλαμβανόμενος τον κόπο που απαιτούν, έγινα πιο επιεικής και ήπιος στην κριτική που ασκούσα. Από την άλλη, όμως, όταν κάθομαι σπίτι μου, μόνος ή με τους φίλους μου, εκεί βλέπω σε εμένα τον Τάσο που ξέρω, κι αυτό είναι κάτι που δεν θέλω να το χάσω. Μάλιστα, έχω τονίσει και έχω δώσει το πράσινο φως στους κοντινούς μου ανθρώπους να με επαναφέρουν αμέσως στην τάξη, ακόμα και με τη βία, αν ποτέ δουν ότι παίρνουν αέρα τα μυαλά μου.

Λύσε μας την απορία: Ασχολείσαι full time με το blog και full time με τη δουλειά σου (φιλόλογος). Πώς τα καταφέρνεις; Ποιο είναι το μυστικό;
Η εργασία μου καλύπτει μια βαθιά ανάγκη μου για πνευματικότητα. Από μικρός θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζει έστω κάτι μέσα στην ημέρα: από εφημερίδες και περιοδικά μέχρι Καβάφη και Oscar Wilde. Οι σπουδές μου στην φιλολογία ήρθαν εντελώς φυσικά και η τωρινή μου θητεία στο διδακτορικό και τη διδασκαλία είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του χαρακτήρα και τις προσωπικότητάς μου. Θεωρώ ότι αν αυτό δεν υπήρχε, όχι μόνο θα ήμουν δυστυχής, αλλά και θα ήμουν εντελώς διαφορετικός ως blogger. Εξάλλου η μόρφωση ενός ατόμου  φαίνεται σε όλες τις περιστάσεις, από μια συζήτηση μέχρι τον τρόπο που κάθεται. Αν με ρωτάς πως συνδυάζονται θεωρητικά, θα σου έλεγα ότι η μόδα για εμένα είναι μια μορφή τέχνης. Το ίδιο και η γλώσσα, εξ ου και ενδιαφέρομαι πολύ για τη λογοτεχνία. Επομένως, για εμένα είναι μια διαφορετική όψη του ίδιου νομίσματος. Πρακτικά, όλο αυτό έχει απαιτήσει θυσίες στην προσωπική μου ζωή. Κατά τα άλλα πάντα βρίσκει ο άνθρωπος χρόνο για ό,τι αγαπά, και συνήθως όσοι επικαλούνται το αντίθετο απλώς αναζητούν προφάσεις.

Τι θα συμβούλευες τα νεαρά (και μη) παιδιά που θέλουν να γίνουν bloggers και να πετύχουν σαν εσένα;
Όλο αυτό  για εμένα ξεκίνησε ενστικτωδώς από μια εσωτερική ανάγκη να ασχοληθώ πιο ενεργά με την μόδα που αγαπώ. Πέραν όμως τούτου, πίσω από την λάμψη όλου αυτού του πράγματος κρύβονται πολλές ώρες εργασίας: από την επεξεργασία των φωτογραφιών και τις δημοσιεύσεις μέχρι τις απαντήσεις στην καθημερινή αλληλογραφία. Αν κοίταζα, λοιπόν, τώρα πίσω θα έλεγα ότι αυτό που απαιτείται είναι σκληρή δουλειά, ελάχιστες ώρες ύπνου και οπωσδήποτε καλοί τρόποι με όλους: από τους ταξιθέτες και τους φωτογράφους σε ένα show μέχρι τον ίδιο τον σχεδιαστή και τους ανθρώπους του τύπου.

Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Πώς θα ήθελες να δεις το Poshfashion να εξελίσσεται;
Θα ήθελα να δω τον εαυτό μου στα διεθνή fashion shows και events, συνδυάζοντας έτσι αρμονικά δύο μεγάλες μου αγάπες: τα ταξίδια και τη μόδα.

Τάσο, ποιο είναι το motto σου;
Γενικά με ό,τι καταπιάνομαι θέλω να το τελειοποιώ, γι' αυτό και πάντα υποστήριζα το δόγμα του "όλα ή τίποτα".  Ένα ακόμα που με εκφράζει παραφράζοντας την Wintour είναι το "head down, work up".







Tasos, there are many Greeks who have no idea what a blog is, could you give a brief yet comprehensible definition and tell us how it differs from journalism?
A blog is, in a way, a personal diary which one shares on the internet. One writes on it whatever he wants and makes it public so as to communicate with others, something which seems to be hard to do nowadays. One basic difference for me, from professional journalism, is that it is written in a totally personal tone, and one can say, or actually write, whatever he wants without a limit on words, or having to follow directions from an employer or be politically correct. If I had to describe it with one image, I would say that the blog is a free airplane trip on which anyone can travel, but whether you like it or not, there is only one pilot, the blogger.

How did the idea of Poshfashion blog come about? What exactly does your blog do, what were your aims and have you met them yet?
The idea began roughly a year ago, when many around me could see my love for fashion, and they advised me to take a more intense interest in it. It’s true; I always had the fashion “bug” which logically comes from my family as my parents worked for decades with major fashion houses in Paris. And so the birth of Poshfashion came about as something totally natural. My friends were by my side from the start and most of them supported me not only when I had the idea but whilst turning it into reality too. In the beginning I didn’t have exact aims; I just wanted to write about developments in fashion, which I privately followed anyway. That is why a large part of Poshfashion began as - and continues to be - informative. As time went by, I veered onto other areas too, such as collaborating with brands, photo shoots, editorial, even a small series of accessories which we’re now launching, with “Erotokritos” fabrics. I have no idea what my next step will be, but for me the criteria remain the same: I would like to perfect in what I do, as a professional should, but at the same time I want to be content with what I do, and entertained by it too; it’s good for the soul. As for what has happened up until today, I don’t want to think of it as success, as I don’t want to rest on my laurels. I prefer to hear “carry on” rather than “bravo”. I prefer to think that I am still on my first step so that I carry on fighting just as hard. Personally I am my strictest critic.

How where you received in Greece and what about abroad? Do Greek and foreign blogs have much in common?
It was quite strange how it happened for me: when I first started up, those who showed the most interest in me were reporters and stylists from abroad, especially from New York. And that is why, even now, a whole year later, a large part of my following comes from America.
On the other hand, things in Greece were tougher: at first there was much disdain and rejection. And so I had to fight twice as hard with twice as much patience. Of course there were people, such as Dimitris Strepkos and Tolis Skoulariotis, who supported me from the start, when the blog was read by very few. However Greek blogs are just as good as foreign ones, but they must face another hurdle: a blog in Milan starts up with different prospects in the field of fashion, whilst in Greece, you are offered fewer chances. So you need to travel more and chase it up much more.

One cannot help but notice your appearance. Tell us about it; is Tasos stylistically different from Poshfashion? Do you spend a lot on it? Who do you believe to be well turned out here in Greece?
My particular and unique appearance at the shows is what I believe fashion partly requires: apart from being a serious huge industry, fashion is also a way to express oneself, just like any other art. I express myself through it, and show my need for art, but it’s not just that: through an eccentric appearance you will be noticed and you will therefore be able to communicate what you want. And so, on the one hand I advertise my blog and also what I wear, which is also part of my job and brand promotion. At my other occupation I do dress more conservatively, as that is what my position in the workplace requires. Dressing differently is part of a “persona”. We all adapt our behaviour to different circumstances. For instance, one would speak differently at a football match, than he would at a formal cocktail. Everything has its need and can work in unison in a multifarious and multisided personality. As for the money I spend on my clothes, there was a time when I did spend a lot, probably too much, especially on accessories, e.g. bags and glasses which are my fetish. Nowadays, I’m more careful on what I spend and thanks to my blog, I now receive many items for free.

How has your life changed since you started writing your blog?
On the one hand my life has changed radically and on the other, not at all. Yes, the blog has brought me new acquaintances, many of which are very interesting, new opportunities to travel, people who appreciate my work and help it, even financially, new knowledge and new doors have been opened for me.
If you would like me to be more specific, the one thing that has really changed in my way of thinking is the debunking of particular situations and people. Also, by seeing things as they are, and by understanding how much work is needed, I have become more indulgent and not so quick to criticise others. On the other hand, when I am at home, alone or with friends, I see in me the Tasos I know, and that is something I don’t want to lose. In fact I have emphasized and given the green light to my nearest and dearest to always bring me back to earth, even violently if necessary, and to not let me get too big for my boots.

Tell us something: you work full time on the blog, and full time at your work, teaching literature. How do you do it? What’s your secret?
My work covers a huge need I have for the spiritual. I remember myself as a young child, reading every day: a newspaper or magazine, or even Kavafi and Oscar Wilde. It was totally natural for me to study literature, and my PhD now and my teaching are a very definite part of my character and personality. I believe that if I did not do these, I would not only be miserable, but also completely different as a blogger. One’s education shows in so many circumstances, from the way he can discuss to the way he holds himself. If you’re asking me how everything works together in theory, I would say that for me, fashion is a type of art. So is language, and that is why I have such an interest in literature. So, as far as I’m concerned, they are two different sides of the same coin. Practically speaking all of this has demanded sacrifices in my personal life. But one always finds time for things he loves, and those who claim any different, are simply looking for excuses.

What would you advise the young (and not so young) who would like to become bloggers and be as successful as you?
All of this for me started up instinctively from an internal need to work with fashion which I love so much. Apart from this, there are many hours of hard work hidden behind the glamour: from working on the photographs and the publications, to the daily replies to all the mail. If I now looked back, I would say that what is required is hard work, very little sleep and definitely politeness with all: from the ushers and the photographers at a show, to the designer himself and the people of the press.

What are you plans for the future? How would you like Poshfashion to develop?
I would love to see myself at international fashion shows and events, harmoniously combining my two loves: travel and fashion.

Taso, what is your motto?
Generally, anything I put my hand to, I want to perfect, and that is why I always support the dogma “all or nothing”. Something else which expresses me, if I may paraphrase Anna Wintour is “head down, work up”.




Friday 3 February 2012

Winter Queen


Όσο ο χειμώνας βαραίνει και τα καιρικά φαινόμενα γίνονται ολοένα και πιο έντονα, τόσο η διάθεση για στυλιστικό παιχνίδι πρέπει να ζωντανεύει!
Το Α και το Ω στο χειμερινό ντύσιμο είναι τα παπούτσια. Η λάθος επιλογή μπορεί να κοστίσει... ακριβά. Για να μην καταστρέψετε λοιπόν, τα αγαπημένα σας ζευγάρια, τις βροχερές μέρες επιλέξτε δερμάτινες γόβες χωρίς ραφές και ξενοιάστε περπατώντας με αυτοπεποίθηση μέσα στη πόλη. Απ' την άλλη, απογορευτικά είναι κάθε τύπου σουέντ πατούμενα και οι γαλότσες στην περίπτωση που το 'χει στρώσει. Σε αυτή τη περίπτωση η ιδανικότερη επιλογή μοιάζει να είναι κάπου ανάμεσα στις εκκεντρικές moon boots και τις άνετες αρβύλες.
Όσον αφορά το κομμάτι του ντυσίματος, καλό θα ήταν να αποφύγετε τα πολύ χοντρά ρούχα φορεμένα μεμονωμένα και αντί αυτού να προτιμήσετε το layering από μακό και λεπτά πλεκτά που θα διατηρήσουν την θερμοκρασία του σώματος σταθερή, ενώ παράλληλα θα σας επιτρέψει να προσαρμόζεστε σε κάθε περιβάλλον. Τα χοντρά τουϊντ παλτό θα σας σκεπάσουν όσο βρίσκεστε στον επαγγελματικό σας χώρο, ενώ τα nylon μπουφάν είναι η τέλεια επιλογή για τις πιο relaxed στιγμές σας.
Τέλος, μην αγνοείσετε τα πλεκτά αξεσουάρ. Η χρήση τους μπορεί να είναι πέρα από πρακτική και άκρως χαριτωμένη στην περίπτωση που διαλέξετε εκείνα με τα πολύχρωμα σχέδια. Αυτάκια, φουντίτσες και ear muffs είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να μετατρέψετε ένα βαρετό ντύσιμο σε fashion-forward.

---
 
The colder the winter gets and the more extreme the weather conditions, the more must our mood for stylistic games come alive. 
The most important part of winter dressing is the shoes. A wrong choice can be… fatal. So as not to ruin your favourite pair, on rainy days go for leather seamless pumps and enjoy your walks around town without a care in the world. On the other hand, anything in suede is forbidden, as are wellies when there is snow on the ground. On such an occasion, the best choice is something between eccentric moon boots and comfortable army boots. 
When it comes to your clothes, it’s best to avoid thick clothes worn on their own and best to go for layering made up of cotton and thin knits, which keep the body temperature stable, whilst at the same time you’ll be able to adapt to any environment. A thick tweed coat is great for work, whilst nylon jackets are best for your more relaxed moments.
Finally, don’t forget about knitted accessories. Not only are they practical but totally cute too, as long as you choose those in multicoloured patterns. Pompoms, tassels and ear muffs are the best way to transform a boring outfit into something fashion forward.



Thursday 2 February 2012

Interview With Alexandra Katsaiti



Αθηναία και λάτρης του κέντρου, πρωταθλήτρια στην κολύμβηση και fan του αθλητισμού και των σπορ κάθε τύπου, πειθαρχία και οργάνωση στο maximum! Σπούδασε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετά στη σχολή μόδας ESMOD στο Παρίσι.
Η πρώτη της επαφή με τον περιοδικό τύπο ήταν στην ΓΡΑΜΜΗ ΑΕ και τα πρώτα τηλεοπτικά της βήματα στον ΑΝΤ1 με Πρωινό Καφέ και Ρούλα Κορομηλά. 

Όταν ήσουν μικρή τι σε ξεχώριζε από τα άλλα παιδιά;
Νιώθω ακόμη μικρή, όταν μεγαλώσω θα σας απαντήσω!

Πότε κατάλαβες ότι θα ασχοληθείς με τη μόδα και θα γίνεις δημιουργός - στυλίστρια;
Δεν πρόλαβα να το συνειδητοποιήσω η αλήθεια είναι… Μπορεί να είχα το μικρόβιο λόγω γιαγιάς -που της έχω και αδυναμία- γιατί αν σχεδίαζα ή έβλεπα κάτι που μου άρεσε σε φιγουρίνια ή περιοδικά διάλεγα ύφασμα, κουμπιά, φόδρες κλπ και το ράβαμε μαζί. Η διαδικασία της δημιουργίας είναι αυτό που μου αρέσει ακόμη, όχι να εξελιχθώ σε σχεδιάστρια. Μου φαίνεται πολύ περιοριστικό να υπηρετείς μία γραμμή ένα ύφος, μου αρέσει να δουλεύω μέσα σε όλα και με όλα, χωρίς περιορισμούς και πρέπει.

Αν δεν είχες γίνει, τι θα ήθελες να ήσουν;
Αστροναύτης.

Τι είναι αυτό που σε ξεχωρίζει από άλλους του χώρου σου;
Tο στυλ της δουλειάς μου φαντάζομαι, ο καθένας μας έχει από ένα και σε κάποιους αρέσει και σε άλλους όχι.

Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου πλεονέκτημα;
Η επιμονή.

Ποιο είναι το μεγαλύτερό σου μειονέκτημα;
Η επιμονή.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία στη ζωή σου;
Μεγαλύτερη δυσκολία θεωρώ θέμα υγείας στην οικογένειά μου ή όσων αγαπάω και δεν θέλω ούτε να σκέφτομαι κάτι τέτοιο.

Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισες;
Κάθε καινούργια συνεργασία ή project είναι και μία καινούργια πρόκληση, φτιάχνεις κάτι από το μηδέν και δίνεις εξετάσεις κάθε φορά!! Σταθμός στην καριέρα μου βέβαια ήτανε η γνωριμία μου με την Τάμτα και η συνεργασία μας τα τελευταία 7 χρόνια και μεγάλη πρόκληση η συνεργασία μου με την Δέσποινα Βανδή η πρώτη μεγάλη καλλιτέχνης/σταρ που με εμπιστεύτηκε εν λευκώ χωρίς καν να με γνωρίζει προσωπικά και η συνεργασία μου με τον Σάκη Ρουβά για 3 χρόνια. Και όλα αυτά ταυτόχρονα!

Ποιος είναι ο στόχος σου για τα επόμενα 5 χρόνια;
Δεν βάζω ποτέ μακροπρόθεσμους στόχους γιατί δεν ξέρω πού μπορεί να βρίσκομαι ή τι μπορεί να προκύψει αύριο! Ιδανικός προορισμός και πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για μένα θα είναι πάντα η ΝΥ – η μεγάλη μου αγάπη-  και όταν φαντάζομαι ή κάνω σχέδια για το μέλλον εκεί διαδραματίζονται όλα! 

Ποια πρόσωπα (επώνυμα ή οικογενειακού περιβάλλοντος) σε έχουν εμπνεύσει κατά τη διάρκεια της ζωής σου.
Η γιαγιά μου κατ αρχάς, τα ρούχα που έραβε και έβλεπα στην ντουλάπα της μαμάς μου, οι σταρ, η μόδα, η μουσική, ο κινηματογράφος και η τηλεόραση στην απίστευτά δημιουργική, υπερβολική, εκρηκτική και χλιδάτη δεκαετία του 80 όπου μεγάλωσα σαν να ζούσα σε ταινία επιστημονικής φαντασίας, η αισθητική και οι ταινίες του Τιμ Μπάρτον, της Αγκάθα Κρίστι και οι ηρωίδες του Χίτσκοκ,  η σκηνή από το ¨Όσα Παίρνει ο Άνεμος" όπου η Σκάρλετ ο Χάρα σκίζει τις κουρτίνες για να φτιάξει φόρεμα στην μέση του πολέμου και οι κορσέδες και τα κρινολίνα της εποχής, ο Ριτσαρντ Γκηρ στο American Gigolo με την απίστευτη γκαρνταρόμπα του δια χειρός Giorgio Armani να ξεδιπλώνεται μπροστά μας στο άνοιγμα της ντουλάπας του! 

Περιέγραψε τον εαυτό σου χρησιμοποιώντας τρία επίθετα.
Αντισυμβατική, απόλυτη, δυναμική. 

Τι θα άλλαζες στο χαρακτήρα σου;
Θα ήθελα να είμαι περισσότερο υπομονετική και λιγότερο ισχυρογνώμων. 

Τι θα άλλαζες στην εμφάνισή σου;
Τα νύχια μου, αν μπορούσα να σταματήσω να τα τρώω. 

Τι θα άλλαζες στο χώρο που ζεις και εργάζεσαι;
Ήπειρο, μόνο! 

Τι θα μοιραστείς με τις φίλες της starbags;
«Μία τσάντα των ονείρων μας μπορεί να κάνει τα όνειρά μας πραγματικότητα». Το αξεσουάρ δίνει πάντα στυλ και φτιάχνει ένα look, γι αυτό οι τσάντες όπως και τα παπούτσια είναι «long term επένδυση». Λατρεύω την λογική μίας handbag και μίας shopping bag σε καθημερινή χρήση αντί μίας ασήκωτης και υπερφορτωμένης τσάντας! 

Kαι τέλος, πού είναι το πιο πιθανό να σε βρουν οι θαυμάστριές σου;
Στο Κολωνάκι που είναι η γειτονιά μου στα μαγαζιά ή στο γραφείο μου, και εννοείται στο Διαδίκτυο: FBK & Twitter, δηλώνω frequent user! Το καλοκαίρι όμως στην Πάρο και στην Σύμη.

---

An Athenian, and a sworn fan of the centre, all my school years were spent at Arsakeio!! Swimming champion, a fan of athletics and all types of sport! Disciplined and organised to the max! Studies of French Literature at Athens University were followed by the ESMOD Fashion School in Paris.
First contact with the world of Periodical press at GRAMMI AE and first steps in the world of television at ANT1 on the show, Morning Coffee, with Roula Koromila. Unique chance my acquaintance with Tamta, a unique experience living in NY.
My passion for creating has become my work and working with people such as Tamta and Despina Vandi is invaluable as it allows me to create, to work and turn all that I’ve ever dreamt of into reality, and for that I thank them with all my heart!

When you were young what made you stand out from other children?
I still feel young, when I grow up I’ll tell you!

When did you come to realize that you would work in fashion and become a creator – stylist?
I never had the chance to realize it, truth be told…I might have caught the bug thanks to my grandmother – whom I have a great soft spot for – because if I designed something or saw something which I liked on a doll or in a magazine, then I would choose material, buttons, the lining and we would sew it together. To create is what I still love today, not to shine as a designer. I don’t want to be limited to one line of work, or one style, I want to be involved in everything and with everything, without limits and rules. 

If you did not work in fashion, what would you have become?
An astronaut.

What makes you stand out from others in your field?
The style of work which I dream up: each one us has their own and some like it and others don’t.

What is your greatest advantage?
Persistence.

What is your greatest disadvantage?
Persistence.

Which is the greatest difficulty in your life?
The greatest difficulty is health issues in my family or in everyone that I love, and it’s something I don’t want to think about.

Which has been the greatest challenge you’ve faced?
Every new collaboration or project is a new challenge, you start from scratch and need to pass the test every time! An important part of my career, of course, was meeting Tamta and our collaboration has lasted 7 years, and a large challenge was working with Despina Vandi, the first great star/artist who put blind trust in me, without even knowing me personally, and my collaboration with Sakis Rouvas which lasted for 3 years. And all of the above at the same time!

What are your aims for the next 5 years?
I never set long term goals because I do not know where I’ll be from one day to the next or what may arise. An ideal destination and large source of inspiration and creativity for me is always NY – my great love – and when I fantasize about my future or make plans for it, it always takes place there!

Who (whether famous or family member) has inspired you during the course of your life?
For starters, my grandmother, the clothes she’d sew that hung in my mother’s wardrobe, stars, fashion, music, the cinema and television in the unbelievably creative, over the top, explosive,  luxurious  80s where I grew up, where it was like living in a sci-fi movie, the aesthetics, Tim Burton or Agatha Christie movies, Hitchcock heroines, the scene from ‘’Gone With The Wind’’ where Scarlett O’Hara tears down the curtains to make a dress during the war and the corsets and petticoats of that era, Richard Gere in ‘’American Gigolo’’ with his unbelievable clothes hand made especially by Giorgio Armani which would spill out of his wardrobe, right in front of our eyes!!

Describe yourself using three adjectives
Unconventional, uncompromising, dynamic.

What would you change in your character?
I would like to have more patience and to be less hard headed.

What would you change in your appearance?
My nails, if only I could stop biting them!

What would you change in your home and work environment?
Continent, only.

What will you share with your friends at Starbags as an exclusive piece of news?
‘’The bag of our dreams can make our dreams come true’’. Accessories always add style and complete a look, and that is why bags and shoes are a long term investment. I love the idea of a handbag and a shopping bag for everyday use instead of one over loaded, far too heavy bag!

And lastly, where are your fans most likely to find you?
In Kolonaki which is my neighbourhood, at the shops or in my office and of course on the internet! I’m a frequent user of FBK and Twitter! But in the summer I’ll be in Paro and Symi!!